11. septembar 1697.

Protivnici

Turski sultan Mustafa (Mehmed Oglu) II je vladao od 1695. do 1703. Seo je na presto kao odrešit vladar, najavio je obnove, uveo je finansijske reforme, obnovio je svoju flotu i pokušao je povratiti izgubljene teritorije. Kao vrhovni komandant lično je vodio bitke u Mađarskoj, ali posle početnih uspeha (zauzimanje Lugoša 1696; pobeda kod Sredozemnog mora protiv Venecije još iste godine) sledi niz neuspeha (gubitak Azova 1696; bitka kod Sente 1697. godine).

Princ Savoje Eugen Savojski (Francois Eugéne de Savoie-Carignan) jedan od najvećih vojskovođa novog doba, istaknuta ličnost turskih i francuskih ratova Habsburške dinastije. Rođen je u Parizu, 18. oktobra 1663. godine. Njegov otac, princ Savoje i grof Soasona, Moric Eugen je bio uspešan francuski vojskovođa. Zbog slabe građe je francuski kralj Luj XIV odbio Eugena Savojskog, pa je on ponudio svoje usluge caru Leopoldu I. Sa vojnim talentom se istakao kod oslobođenje Beča 1683. godine, potom su sledili uspesi u Mađarskoj: Estergom, 1685; Budim, 1686; Nađharšanj, 1687; Beograd, 1688.

1697. godine ga je Leopold I imenovao za vrhovnog komandanta carske vojske, iste godine je vodio pobedonosnu bitku kod Sente. Umro je u Beču, 21. aprila 1736.

Pripreme

Turci organizuju ratni pohod 1697. godine radi ponovnog osvajanja izgubljenih teritorija. Carske trupe pod komandom Eugena Savojskog su se okupile u okolini Novog Sada, nakon toga su krenule za turskom vojskom koja se uputila prema severu na desnoj obali reke Tise. Turci su 10. septembra stigli do Sente, gde su uz pomoć francuskih vojnih inženjera sagradili pontonski most na kojem su sledeći dan u podne započeli prelazak.

Tok bitke

Franc Ejsenhut, Senćanska bitka - 1896

Savojski je iskoristivši priliku kada je turska vojska bila oslabjena zbog prelaska reke,  pokrenuo napad na mostobran i na pontonski most i za manje od dva sata porazio turske snage. Turci su izgubili približno 20 000 vojnika. Senćanska pobeda multietničke hrišćanske vojske je od svetskog istorijskog značaja, kao rezultat pobede je skoro cela teritorija Mađarske oslobođena od turske okupacije. Ova pobeda je dovela do Karlovačkog mira skolopljenog 1699. godine i doprinela postepenom oslobođenju Srednje Evrope od turskog pohoda.